Lac du Tolerme, het stuwmeer waar ik mijn karperkoorts heb opgelopen. 

Van 26 Juli tot 13 Augustus heerlijk met het gezin op vakantie geweest in Frankrijk op camping ”Les Teuillères”.  Zoals jullie al eerder hebben kunnen lezen in de reisverslagen van Michel, zit hier een groot stuwmeer in de buurt. Voor mij is dit geen vis vakantie maar natuurlijk ga ik nooit zonder hengels op reis. Het staat al wel in de planning om op lac du Tolerme een paar keer te gaan vissen en om natuurlijk de franse vismaat van Michel te ontmoeten, Mathieu.
 
Wat ik nog niet weet is dat er iemand (Kerst Visser) op de camping zit die ook op karper vist. Hij wil meer weten van het meer omdat hij naast een aantal karpers op de kant ook een paar lossers heeft gehad wat hij wel vreemd vond. Kerst gaat na deze vragen terug naar de camping en krijgt te horen dat hij anders terug in Nederland  maar moet kijken op onzevissen.nl omdat daar wat verhalen staan over het meer. Waarop iemand anders tussen beiden komt en zegt: "maar Swiep is nu toch onderweg hier naar toe ??" Ja inderdaad Swiep was al in aantocht maar over dit meer was mijn kennis ook niet zo groot en had ik alleen theorie gehad van Michel ;-).

De eerste dag op de camping rustig bij kunnen komen van de reis en heb aan het eind van de middag een wandeling gemaakt rondom het meer om al eens wat speurwerk op en om het water te doen. Gelijk valt me op dat er veel vis bij de stuw ligt te zonnen en dat er ook een hoop franse witvissers zitten. Achterin, op het korte stuk van het meer zie ik een zeer aantrekkelijke plek waar ik ook een franse karpervisser zie zitten. Amiaud rodpod met vier hengels geladen en een zodiak bootje om uit te varen. Jammer dat mijn Frans net zo goed is als zijn Nederlands anders had ik misschien wel ff wat informatie kunnen krijgen. Ik loop dus maar door en onthoud de stek om er ook eens vroeg in de morgen langs te gaan. Je kan er op deze stek namelijk ook mooi bij komen met de auto en dat scheelt weer sjouwen. Als ik er nogmaals langs kom ziet de stek er nog aantrekkelijker uit als voorheen maar nu omdat ik mooie bruisplekken op het water zie. Ik loop terug naar de camping met de gedachte daar binnenkort te gaan zitten tegen de schemer.

Tijdens een spelochtend voor de kids op de camping spreek ik Kerst (de karpervisser) en vertel hem dat ik een afspraak ga maken met Mathieu om meer kennis te krijgen over het meer. We hebben nog heel wat zitten kletsen over onze hobby maar helaas zit voor hem de vakantie in Frankrijk er al weer op en hij gaat de volgende dag alweer naar huis. Wel is zijn vergunning nog een paar dagen geldig, en omdat hij er nu toch niets meer aan heeft heet ik een paar dagen Kerst ;-) nogmaals bedankt.

Ik maak een afspraak met Mathieu en vertel hem waar ik ga zitten. Ik krijg te horen dat hij wel even komt kijken maar niet kan komen vissen. Als ik dan op de stek zit ziet het er weer veel belovend uit dus tuig alles op en inmiddels heb ik bezoek gekregen van Patrick (de broer van Michel) met zijn vrouw en kinderen. Patrick is ook op de camping en is wel nieuwsgierig hoe het allemaal nou in het echt gaat en zijn oudste zoon (Zion) helemaal. Die was namelijk de eerste dag al mijn klapkar (vouwwagen) in gestormd met de vraag: "waar zijn de stokken?". Als ik de eerste ontmoeting met Mathieu heb zegt die gelijk dat ik helemaal verkeerd zit. Het ziet er daar volgens hem ook goed uit alleen wordt daar zeer weinig gevangen. Toch blijf ik zitten en heb dus al de tijd om Mathieu beter te leren kennen. Beide in school Engels en met handen en voeten begrijpen we elkaar redelijk goed en maken de eerste vis afspraak. Dan vraagt de broer van Michel in het Frans wat op dit meer de beste tactiek is om vis op de kant te krijgen. Waarop Mathieu antwoord in het Nederlands "mijn boilie" grote schik dus want al klinkt het arrogant, dat is Mathieu dus echt niet. Ik geef Mathieu wat van mijn test boilies mee om te voeren en zie elkaar over 2 dagen weer terug.

Als die avond is gekomen zie ik gelijk een gelijkenis met mijn eigen manier van vissen, maar dat kan dus wel kloppen want hij heeft de manier van Michel overgenomen. Ik tuig eerst mijn 2 nieuwe PB Dutch ace classics op. Daarnaast leg ik als 3e hengel de hengel waarmee ik mijn eerste karper uit lac du Tolerme heb gevangen, een all round eel. Lang duurt het niet of ik krijg op mijn nieuwe hengel al een zeer mooie run. Daar sta ik dan met mijn fijne hengeltje, krom tot aan het handvat. Wel spannend want dit is ook de eerste keer dat ik weerhaakloos (Nash) vis en verspelen wil je een eerste vis al helemaal niet. Eenmaal op de mat is dit een mooie schub van 7kg. Net op dat moment komt Patrick langs rijden met zijn kids en heeft een paar mooie foto's kunnen maken.



Als het al donker begint te worden en we net gaan opruimen begint ineens de hengeltop van mijn allround eel te stuiteren en gaat mijn spoel ook als een gek te keer, hij kan het dus nog. Ook hier komt een mooie schub op de mat en deze keer is die 4 kg.



Helaas voor Mathieu waren deze boilies toch net wat beter deze keer. We maken een nieuwe afspraak en gaan de eerst volgende keer een ochtend.

In de tussen tijd gaat Mathieu met regelmaat wat boilies schieten en de avond voor we gaan vissen legt hij zijn bootje op de stek. Hij heeft tijdens het voeren ook de karpervisser gezien waar ik het al eerder over had. Mathieu heeft wel met hem zitten kletsen en hoorde al snel van hem dat hij al drie dagen had gezeten met vier hengels maar nog niets had gevangen. Dus Mathieu geeft hem wat tips over goede stekken op het meer, maar verteld ook dat hij onze plaats de rust moest laten.

Als wij om 5 uur aan het meer komen is het nog donker en wij zijn de enige aan het meer. Na bijna 2,5 uur krijg ik een eerste run en al snel licht er een mooie spiegel van 5kg op de mat.



Mathieu vaart zijn lijnen uit met de boot en heeft die ochtend diverse runs gehad maar heeft alles gemist die was dus even niet zo blij.
 
Dan zien we ook weer de Franse karper visser die niet helemaal geluisterd heeft naar Mathieu want hij is heel ergens anders gaan zitten dat wat Mathieu hem getipt. Mathieu verteld me dat die visser zelf liever in de schaduw zit dan dat die vis vangt. En hij laat mij vlak naast onze stek een muur zien die door het meer heen loopt en de andere Franse visser zit er net voor te vissen. Als die visser even een praatje komt maken en Mathieu hem ook op die muur attendeert gaat hij pijlen met zijn bootje en verplaatst zijn lijnen. Of hij daarna nog heeft gevangen weet ik niet want ik heb Mathieu en de andere visser daarna niet meer gezien.

Het was voor Mathieu en mij afscheid nemen want hij had de rest van de tijd dat ik daar was een oproep dienst van zijn werk. Wel vroeg hij of ik de volgende keer samen met Michel mee zou komen.

De laatste mogelijkheid die ik deze vakantie had om te gaan vissen, gingen we met het hele gezin naar de water kant. De kids zijn al wel eens mee geweest met vissen, maar mijn vrouw nog nooit. Zij was nu ook wel nieuwsgierig wat ik daar nu zoal allemaal deed. Ongeveer om half tien krijg ik tijdens het bijschieten van wat boilies een run. Natuurlijk net op de pieper die leeg is en dus alleen de molen hoor. Ik sta dus eerst raar te kijken omdat je dit niet verwacht, dan grijp ik de hengel en voel direct contact met de vis. Op dat moment komt mijn vrouw net terug lopen van de auto en zij denkt dat ik de lijn alleen maar binnen draai omdat ze geen piepjes heeft gehoord. En ze vraagt: "joh gaat dat nog zo zwaar?". En op dat moment ziet ze in het water waarom de hengel zo krom staat. Een mooie spiegel van 6 kilo komt boven, handig land ik hem in het net en dan is het snel onthaken op de mat, meten , wegen, foto en vlug weer terug.



Mijn vrouw vond het leuk om eens meegemaakt te hebben en ik kreeg te horen dat ik de vis netjes behandelde maar het was dus absoluut niet haar ding.

Voor mij was dit voor deze vakantie de laatste keer aan het meer maar zoals ik na mijn eerste vissessie op dit meer al zei: "I'll be back".