Afgelopen zondag was het weer de dag van de eerste wedstrijd van het jaar. De winterwedstrijd 2011. De wedstrijd begin 2009 en 2010 werden een paar keer verschoven vanwege een groot pak ijs. Begin dit jaar zag het er ook naar uit dat ijs roet in het eten zou gooien… maar dat viel toch wel even mee. Met een graad of 10 boven nul en een heerlijk zonnetje in het vooruitzicht begonnen we aan de dag.

Na werkelijk 1,5 uur geslapen te hebben zat ik om 5:30 in de auto op weg naar Justin. Toch wel een lekker moment. Je weet dat je gaat vissen en er is geen kip op de weg. Aangekomen bij Justin, staat hij al buiten met zijn volledige uitset klaar om mee naar Almere te rijden. Dat is dan ook wat we 5 minuten later doen. Op weg naar de stek die door ons 3e teamlid Dave Watson de afgelopen dagen is voorzien van voer. We hadden een sluis als stek gekozen. Zo kan je op 2 wateren tegelijk vissen. De lage en de hoge vaart...

Eenmaal aangekomen in Almere moesten we via allerlei paadjes en slingerweggetjes naar onze stek. Zelf was ik er nog niet geweest. Geen lantarenpalen, een donkere weg en een onbekende buurt. Terwijl we met een gangetje van 30 over de weg rijden verschijnt er uit het niets een puist op de weg. Je weet wel zo’n bolle verkeersdrempel midden op de weg, maar deze had een soort wit geschilderde bovenkant. Letterlijk een puist. Helaas gaf deze niet mee dus Justin en ik kwamen met auto en al los van de grond. Alle visspullen lagen in 1 keer goed in de auto. Pellets vlogen uit de emmers… En mijn hart liet blijken dat hij nog flink kan tikken. Er was 1 voordeel ik was echt goed wakker. Een maal aangekomen op de stek kunnen we het niet laten om toch al ff de stekken te bekijken voordat Dave er is. Als Dave een paar minuten later aan komt rijden, blijkt ook dat hij de puist heeft geprobeerd uit de drukken met de auto...

Eerst melden we ons bij de wedstrijd leiding. De eerder per post ontvangen kaart is voorzien van een blauwe streep op de achterzijde. Als je de hoek langs de blauwe streep afknipt is je kaart geldig. Deze kaart moet je dan op de foto van een gevangen vis laten zien. Dit was bij enekele teams niet doorgekomen en die gevangen vis telde dus niet mee.

Samen met Dave- spreken we de tactiek door. Hij heeft meerdere stekken precies aangevoerd. We besluiten een paar hengels in de Lage Vaart te plaatsen en een paar in de Hoge Vaart, en gaan dan zelf in het midden zitten. Het plan is er, en we beginnen met de uitvoering er van.



Met de voerboot varen we de haken naar de uitgekozen stekken. Voorzien van klein aas in combinatie met wat pellets. Nog steeds hebben we het gevoel dat het vandaag gaat lukken. Langzaam komt de zon boven en wordt het lichter. De eerste stralen van de zon schijnen door de takken. Het beloofd een heerlijke dag te worden. Met z’n drieën achter de brolly begint Dave ons ontbijt te prepareren. Heerlijk licht dubbel gebakken dubbeldooiers… op een zacht bruin bolletje. Met een bakkie koffie of “echte“ Engelse thee. Een genot… gevolgd door de eerste dip :)

Na een paar uur staat er een flinke bries. Dit zorgt op mijn hengels voor enkele loze piepjes. Helaas blijft het hier maar bij. Ik besluit dus de hengels te verplaatsen. 1 hengel gaat dichter tegen de sluis, de andere leg ik weer op dezelfde plek en de derde gaat tegen de aanmeerpalen. Je leest het goed… derde hengel is mogelijk in de polder als je daar een extra vergunning voor gekocht hebt. Dit is ook een voorbode voor volgend jaar, waar er ver ontwikkelde plannen zijn voor het invoeren van een derde hengel.



Na al deze drukte is het tijd voor een lekkere lunch. Een overheerlijk balletje mayo gaat er wel in. Door de wind geeft de zon helaas geen warmte af. Dus een warm hapje zorgt voor de nodige energie… dacht ik… maar toch werd het weer een dipje. Ondertussen kregen we een bezoek van de controleurs. Johan en Henri reden de polder door naar alle deelnemers. Deze wedstrijd was het namelijk mogelijk een vrije stek te kiezen in de polder. Je team mag maximaal met 8 hengels vissen. Alle vissen tellen, dus een kleine is net zo veel waard als een grote vis. Mits het een karper is. Dit geeft de wedstrijd een leuke draai. Met Johan klep ik gelijk weer over een sessie die wij gaan vissen op een Frans betaalwater. Maar hier later meer over

Na het bezoek van Johan en Henri, zijn ook mijn vader, zus, Maarten en Mikael even komen buurten. Het wordt eigenlijk vaste prik, als we in Almere vissen komen er altijd wel mensen ff buurten. Leuk en gezellig.



Helaas hebben we geen vis mogen vangen. Wel hebben we een heerlijk “winter”dag mogen hebben. Een gezellige dag die zeker voor herhaling vatbaar was. Het zal wel leuker zijn dat er dan wel vis op de kant komt.

Als het 17:00 uur is ruimen we de spullen op. We rijden rustig en rekening houdend met de puist op de weg naar de Mc Donalds in Almere Buiten. Daar hebben alle teams afgesproken. Als verrassing krijgen we van de KCA een Mac maaltijd aangeboden. Een aangename verrassing die de omzet van de Mac die avond zeker geholpen heeft. Een zooitje hongerige vissers verstouwd aardig wat Mac. Jos bedankt daarvoor. Ook bleek het dat er enkele teams toch lekker gevangen hadden. Het gros van de teams had net zoals ons een nieuwe blank op de lijst van 2011 staan.

Moe maar voldaan rijden we weer rustig naar huis. Om na een bakkie koffie toch vrij snel in slaap te vallen in een heerlijk warm bed.

Advertenties